Saturday 16 July 2016

गुरुपौर्णिमा ----- १००वर्षांपूर्वीची काव्यबद्ध गुरुवंदना

          गुरुवंदना
                         {चाल - आनंदाने पुसे पार्वती}
धाधाव रे आता तवपदी दे ठाया।
निजकृपेची नौका करुनी तारी रे गुरुराया॥धृ॥
दिवसामागूनी दिवस चालले सकल आयुष्याचे
मदां होऊनी नाही गाईले हरी गुण वाचे
वसागरी संसारात बुडाले हे मन साचे॥१॥
धाधाव रे ----- धृ
चुकले मुकले बघुनी सर्व विषय वैवाचे
अवघे गुण सर्वही मानले विषय-शाश्वतेचे
नाही पुजिले गेले क्षण वाया आयुष्याचे॥२॥
धाधाव रे ---- धृ
काही आठवले मनी कळे जन करु हरीचे
कर रुनी शरण रिघुनी अनन्य भावे साचे
विषय त्यजूनी या देही गुण गाऊ प्रभूचे॥३॥
धाधाव रे ---- धृ
तल्लीन होऊन क्तीने गुण गाऊ संतराया
कृपाप्रसादे प्रसन्न चित्ते असू दे तव छाया
दे मज शक्ती बोल राधेचे तव गुण गाया ॥४॥
धाधाव रे ---- धृ
                            ------ कवयित्री कै. राधाबाई आठवले

No comments:

Post a Comment