घोषणाबाजी देशांत चाले,
देश हितास आली भरती
गंभीरपणे नरेन्द्र बोले,
‘आली क्रांती - गेली भ्रांती’
नरेन्द्रास ह्या झाली घाई,
विसाव्यात न मिळे शांती;
त्याचे म्हणणे ध्यानी येई -
‘आली क्रांती - गेली भ्रांती’
कर भरणे, तत्पर ज्यांचे
कर भरुन मिळे, अर्थगती
नरेन्द्र बोले, आपुल्या साचे
-
‘आली क्रांती - गेली भ्रांती’
काळ्या धनास जे कवटाळती
त्यांची होईल तुरुंग - भरती
मतदार राजा, ऐक - गाणे गाती
‘आली क्रांती - गेली भ्रांती’
सुर्वणसाठ्यास मनुज लपविसी
आयकराची वक्रदृष्टीस पडती ;
कर भरुन जर, हे सावध रहासी
‘आली क्रांती - गेली भ्रांती’
सुवर्ण संचयीचा नियम झाला
विवाहितेस मिळे, ५० तोळा;
अविवाहितेवर अन्याय जाहला
असावे, तिचे सुवर्ण २५ तोळा;
दस नंबरी नर, ओटीवर* बोलती -
‘आली क्रांती -
गेली भ्रांती’
कौतुक भारी वाटे लोकां
श्रद्धेचा दाखविण्या दिमाखा,
देवदारी दिसे धन सुवर्णाची होरी*
ह्या होराने भरेल सरकारी तिजोरी;
मानसी ऐसे मतदार राजा, वदती
-
‘आली क्रांती - गेली भ्रांती’
जीवन जर सौख्यात जावया
व्हावे पश्चाताप न उरुनिया;
तर मतदारा, क्रांतीस वाटते -
ध्यानी सतत आपुल्या चिंती
नरेन्द्र हे जे अविरत वदते -
‘आली क्रांती - गेली भ्रांती’
{होर* = वाहून आलेला गाळ,
ओटी*= सोपा, घराची ओसरी
}
|
कवितेला सौंदर्यवादी, स्वच्छंद व मुक्त रुप देणारे आधुनिक मराठी कवितेचे जनक
कवी केशवसुत (कै. कृष्णाजी
केशव दामले) यांच्या ‘घड्याळ’ कवितेवर आधारित (आमच्या शालेय - जीवन आठवणीतील कविता
-‘घड्याळ’ )
विडंबन काव्य : ‘अर्थक्रांती-अष्टपदी’
|
------ अनुप्रभा, नासिक
संदर्भ :-
कवी केशवसुत
कवी गिरीश
No comments:
Post a Comment